Activiteiten van het verleden en heden.

Zo was het vroeger.

De Gilde heeft indien haar overtuiging het toeliet zo veel mogelijk deelgenomen aan de plechtigheden dewelke werden ingericht door zowel de stadsoverheid als andere instellingen. Een opsomming van de meest markante volgt hierna.

Eeuwfeest Boerenkrijg.

Voor ons is de tijd van Napoleon enkel nog een historisch feit. Uit de geschiedenisboeken weten we dat er in Vlaanderen heftig verzet werd gepleegd tegen deze bezetter, bekend als Boerenkrijg. Zoals de verschrikkingen van de tweede wereldoorlog bij onze oudere generatie nog nazinderen was dit ook het geval bij de mensen van de 19de eeuw. Vandaar dat men in Hasselt (waar het Boerenkrijgmonument zich bevindt) dit eeuwfeest vierde. Ook de Gilde werd uitgenodigd doch driewerf helaas... De Commissie van de Harmonie der Gilde van Ambachten en Neringen van Sint-Truiden rekent het zich ten plicht Ud: hare innige spijt uit te drukken over de volstrekte onmogelijkheid waarin hare maatschappij zich bevindt te kunnen deelnemen aan het Nationaal Eeuwfeest van den Boerenkrijg welk in uwe stad zal gevierd worden op zondag 28 Augustus aanstaande. Immers, diezelfden dag is het Sint-Truienkermis en de Harmonie der Gilde heeft de eer de Processie welke ter dier gelegenheid uitgaat, op te luisteren. Ware gemeld Vaderlands feest op een anderen dag gesteld, dan zou onze Maatschappij voorzeker een der eerste zijn geweest om eraan deel te nemen.

 

Als de Hasselaren nu nog niet overtuigd waren van de goede wil van de Truienaren dan zullen ze dit zeker nooit zijn.

Bloemencorso.

Op zondag 4 september 1898 ging er een bloemencorso door de stad. In een brief van 23 augustus bevestigen ze hun deelname aan het stadsbestuur echter op volgende voorwaarde : Wij verzoeken Ud. Mijnheren, door het lot te willen doen beslissen welke der twee muziekmaatschappijen der stad de stoet zal openen. Hoeft men nog te herhalen dat ze beter samen hadden opgetrokken. Dan hadden de Truienaren een prachtige vereniging kunnen meemaken. Dat het kan werd de laatste jaren al bewezen in taptoe en St Trudostoet, en dat waren maatschappijen die een eeuw terug nog niet eens tot St Truiden behoorden.

Carnaval.

Op 27 februari 1934 nam de Gilde deel aan de carnavalstoet en dit verkleed als Pierrots. Of dit de eerste maal was is niet vermeld. Wel heeft ze in 1904 meegedaan maar dan alleen niet verkleed en omdat het om een liefdadigheidsactie ging. De tijden waren dus wel degelijk veranderd en de Gilde evolueerde mee. Blijkbaar had men toen carnavalskleding nodig want na herhaald aandringen worden er op 28 februari 1935, 45 kostuums besteld, genoemd "Hollandsche Boerkens", bij het kleedhuis te Gent. Geld om ze te betalen was er echter niet. Voorgesteld werd dat de bestuursleden een voorschot zouden geven hetgeen hen voor enkele jaren vrijstelde van het betalen van erelidgeld. En alzo geschiedde. Tering naar de nering zetten mijne heren, is onze moderne benadering.

Viering burgemeester.

28 december 1899 krijgen de St Truidense verenigingen een uitnodiging tot deelname aan de inhaling van de burgemeester Clement Cartuyvels dewelke doorgaat op 8 januari 1900. De stoet wordt gevormd op de Grote Markt om 11 uur. Vandaar vertrekt men naar de statie alwaar de burgemeester met de trein uit Hasselt toekomt om 11 ure 58. De Gilde besluit deel te nemen en verstuurd haar brief op 30 december 1899. (zie kopie van deze briefwisseling in het documentenarchief)

 

Een andere gekende figuur als burgemeester was Dhr. W. Thenaers. Zijn inhaling gebeurde op 30 april 1933. De Gilde en alle andere maatschappijen namen deel aan de optocht. De Gilde bracht een half uur voor vertrek der stoet een serenade aan de nieuwe burgervader. Als beloning kregen ze een instrument ten geschenke, hetwelk is niet vermeld.

St Trudo's feesten.

Tijdens de vergadering van 5 mei 1893 werd er besloten na stemming met vijf voor en twee tegen deel te nemen aan de St Trudofeesten van dat jaar. De tegenstemmers gaven als reden op dat de harmonie van de casino ook uitgenodigd was. De harmonie van de casino was de reeds hoger aangehaalde "Societé d'Harmonie à St Trond". Deze anekdote bevestigt nogmaals de na-ijver die er toen bestond tussen de twee korpsen. Ook blijkt hier weer de minder gunstige toestand van de kas. Het einde van hun positief antwoord op de uitnodiging luidt immers als volgt :

.....maar het is ons onmogelijk met eigen middelen de kosten te dragen om de leden van het muziekkorps een middeleeuws kostuum te bezorgen. Ued. hoogachtend. De commissie van de Harmonie der Gilde.

 

De Gilde bleek nochtans al geüniformeerd te zijn blijkens volgend verslag van 10 mei 1893. De Commissie beslist van met de maatschappij deel te nemen aan het festival van Borgworm en van mede te dingen voor den prijs van het schoonste kostuum.Tenzij dit een gelegenheidsuniform was natuurlijk.

Benoeming nieuwe Gouverneur.

Op 29 juni 1894 beslist de vergadering der commissie een betooging in te richten ter eere van den Heer Baron Henri De Pitteurs Hiegaerts ter gelegenheid zijner benoeming als Gouverneur provincie Limburg.

 

Hieruit blijkt dat de gewone bevolking opkeek naar hoogwaardigheidsbekleders en vond dat men hen dan ook de gepaste eer moest bewijzen.

Inhuldiging waterleiding.

De commissie in vergadering bijeen op 1 Juli 1897 beslist deel te nemen aan de feesten te geven ter gelegenheid der Inhuldiging der Waterleiding volgens het programma hierover door het stadsbestuur vast te stellen. Klinkt nu banaal maar in die tijd moet het een heel evenement geweest zijn over drinkbaar water te kunnen beschikken door een simpele draai aan de kraan, zeker als we weten dat zelfs de koning (Leopold II) de plechtigheid bijwoonde. We weten ook meteen hoe oud onze drinkwatervoorziening is. Dus het vermelden waard.

75 jaar Belgische Onafhankelijkheid.

In een schrijven van het gemeentebestuur d.d. 1 juli 1905 ontvangt de Gilde een uitnodiging om deel te nemen aan de feestelijkheden opgezet ter gelegenheid van 's lands 75ste jaar onafhankelijkheid. De Gilde heeft deelgenomen aan de stoet om 10 uur en de fakkeltocht om 8 uur 's avonds.

 

De uitnodiging van de stad vindt je in het documentenarchief.

Monument gesneuvelden.

In 1927 ...verleende de Gilde zijn medewerking aan de feesten ingericht door het stadsbestuur ter gelegenheid der inhuldiging van het monument ter nagedachtenis der gesneuvelden van den groten oorlog. Deze tekst vinden we terug in het jaarverslag van dat jaar. Het betreft hier het monumenten gelegen naast de St Maartenkerk in de Stapelstraat. Het moet kort voordien dus zijn opgericht.

Guldensporenfeesten.

In de jaren na de eerste oorlog worden overal in Vlaanderen op uitbundige wijze guldensporenfeesten ingericht op 11 juli. Dit was ook in St Truiden het geval. De Gilde heeft hier elk jaar zijn medewerking aan verleend.

In Kortrijk hadden grote herdenkingsfeesten plaats in de loop van de maand augustus 1902. Op zondag 17 augustus 1902 trok een stoet rond de stad waarop alle maatschappijen van het land waren uitgenodigd, ook de Gilde. Zij heeft er aan deel genomen.

Tot hiertoe vierde het patriottisme hoogtij overal ten lande maar sinds de Vlamingen er zich van bewust waren geworden dat ze schromelijk gediscrimineerd werden aan het front en als tweederangsburgers werden beschouwd in het land werd dit wel even anders. We kunnen dit gerust beschouwen als het begin van de communautaire tweestrijd in dit land die tot op heden nog altijd bestaat. In die tijd waren deze vieringen zuiver en sereen. Door bepaalde ontwikkelingen echter gedurende de tweede wereldoorlog is deze Vlaamse ontvoogdingsstrijd in een kwaad daglicht komen te staan en werden deze vieringen veel minder uitbundig. Maar dit is politiek en hier dus niet relevant.

 

Een kopij van een uitnodiging voor zo een concert vindt je in het documentenarchief

Concerten.

De harmonie was, zoals reeds gezegd, in de eerste plaats opgericht om de feestelijkheden van de verscheidene gilden op te luisteren. Dat ze dit ook werkelijk deed leren we uit een besluit van de vergadering van 24 juni 1896 waarbij wordt beslist een concert te geven op aanvraag van de "Gilde der Handwerkers" ter gelegenheid van St Marten kermis. En ze deed zelfs meer. Ze gaf twee concerten, een aan het lokaal van de Gilde der Handwerkers op maandag en een op donderdag op het stationsplein.

 

In het  jaar 2003 speelden we ons jaarlijks showconcert bij wijze van uitzondering in de academiezaal. Wie denkt dat dit de eerste maal was zit er naast want in zijn zitting van 2 maart 1897 beslist de commissie om 4.30 in de namiddag een concert te spelen in de academiezaal van het seminarie en dit op zondag 14 maart van dat jaar. Deze zaal was toen eigendom van het seminarie. Sinds de brand van december 1975 is dit gebouw beheerd door de stad en valt onder de verantwoordelijkheid van het C.C. De Bogaard. Het is ondertussen ook prachtig gerestaureerd en wordt beschouwd als een van de beste zalen qua akoestiek in Vlaanderen.

Het moet goed geweest zijn want op 8 augustus van datzelfde jaar doet men het nog eens over. Deze keer om gelden in te zamelen voor de reis naar Brussel alwaar men op 15 en 16 augustus een concert zal geven in de tuinen der expositie.

 

Op 7 augustus 1898 geeft de Gilde een concert op het kasteel van haar erevoorzitter, Baron Edmond Whettnall, senator gelegen in  Mont St Jean (St Jansberg) nabij Zelck (nu waarschijnlijk Zellik). Met dit concert wilde de harmonie haar erevoorzitter eren ter gelegenheid van la promotion dans l'ordre de Leopold. Het concert moet zeer goed zijn geweest want ze krijgen uitgebreide felicitaties van Mr de baron en hij stort daarenboven prompt 200 franken in de kas der muzikanten.

 

Een muziekvereniging en dan nog een orkest dat qua volume kan tellen laten spelen tijdens een misviering was tot eind jaren 1960 taboe. Bij de minderbroeders kon het vanaf 1935. Daarvoor mochten alleen violen in een kerk optreden en was de rest verboden door het bisdom. Eigenaardige opvatting of moeten we stellen dat de kerk hier elitair uit de hoek kwam. Violen stonden immers hoger op de prestigelijst. Nu nog zijn er bepaalde verantwoordelijken die zulks liever niet in hun kerk meemaken. En toch speelde de Gilde het klaar om op dinsdag 14 november van het jaar 1899 de trouwmis op te luisteren van haar ondervoorzitter Alfons Geerts.

 

 

In een rondschrijven aan de ereleden van 22 december 1936 nodigt de Gilde in samenwerking met "De Vlaamse Harmonie" uit voor een winterfeest dat doorgaat in het "HOTEL ROYAL". Niets speciaal ware het niet dat er hier duidelijk sprake is van het bestaan van een derde vereniging, meer zelfs er wordt aan gedacht om volledig samen te smelten. Gezien de Gilde op dit moment in een dieptepunt zat, een heerlijke gedachte.

In het jaar 1939 richt de stad wekelijks concerten in op de kiosk van de Groenmarkt afwisselend te geven door de drie maatschappijen van de stad. Dit doet sterk denken aan de abdijconcerten van de jaren 80 en 90 die ondertussen wel ter ziele zijn gegaan en vervangen door andere activiteiten aangepast aan de moderne tijd. De stad had zelf geen infrastructuur om dergelijke concerten in te richten, dus zorgde ze voor het vervoer van pupiters en dergelijke, van de diverse maatschappijen. Later zou ze er zelf aanschaffen.

In de oorlogsperiode 40/44 was het verboden openbare concerten te geven. Niettemin slaagde de Gilde er in twee maal dit verbod te omzeilen door op privéterrein te acteren.

 

Een maal in Ziekeren en een maal op de binnenkoer van de patria, eigen lokaal dus, ter gelegenheid van de kermis. Dit was in het jaar 1941. Verder is het stil gebleven wat het openbaar optreden betreft.

 

Tijdens de algemene vergadering van 8 januari 1944 stelt men zelfs vast dat er in het jaar 1943 geen enkele keer beroep diende gedaan op de muzikanten.

 

 

In de rubriek "Oorlogen" kunnen we lezen dat onze streek werd bevrijd door de 2nd armoured division (hell on wheels) van het Amerikaanse leger. Welnu de muziekkapel van deze divisie verzorgde op 16 december 1944 een concertavond. In ruil zou de Gilde het kerstfeest van de Amerikanen opluisteren. Helaas is dit nooit kunnen doorgaan omdat de divisie hals over kop moest vertrekken naar de Ardennen alwaar de Duitsers een groot tegenoffensief waren begonnen.

Uitstappen.

Zondag en maandag 18 en 19  juni 1905 nam de Gilde deel aan de stoet ter gelegenheid van de heiligverklaring van de gelukzaligen broeder Gerardus Majellas. Dit gebeurde in prachtige kledij zoals je kan zien op de foto.

Op de eerste rij zit voorzitter docter Bernard Quintens en een ander bestuurslid of dirigent waarvan we de identiteit niet kennen. Mogelijks is het Frans Pijpops die toen dirigent en schatbewaarder was.

 

In het verslag van 24 oktober 1928 is er voor het eerst sprake van een hulde-en rouwbetooging op Allerheiligen ingericht door het stadsbestuur. De Gilde besluit hier aan deel te nemen. Ze zal de stoet openen en de Brabançonne spelen op het kerkhof.

 

Tot op heden is men deze traditie trouw gebleven. Alleen de tweede wereldoorlog heeft om begrijpelijke redenen stokken in de wielen gestoken. De Gilde opent nog steeds de stoet die vertrekt aan het monument in de Stapelstraat alwaar een bloemenhulde plaats vindt en vervolgens onder het spelen van treurmarsen naar het kerkhof stapt. Daar vindt dan in bijzijn van de burgerlijke en militaire overheid respectievelijk de vaderlandslievende verenigingen alsook vertegenwoordigers van scholen, brandweer enz een bloemenhulde plaats aan het monument der oorlogsslachtoffers.

In 1930 beslist de Gilde deel te nemen aan een festival te Antwerpen en zo mogelijk ook Luik. Het gedacht wordt voortgezet, te dien einde een speciale trein in te richten, wat algemeen wordt goedgekeurd. De secretaris wordt gelast dit ontwerp in te studeren en al de nodige inlichtingen daarover in te winnen. Er zal de spelende leden op de eerst volgende herhaling kennis gegeven worden over de reis en ten einde ieder wat te voorzien van zakgeld zal hun worden voorgesteld onder elkaar eene spaarkas in te richten. Waar moest het geld dan vandaan komen denken wij zo! Alles komt in orde, de Gilde zal spelen in Antwerpen op 13 juni en zal er met de trein naartoe reizen. Uiteindelijk zijn 303 mensen meegereisd en na aftrek van de onkosten bleef er nog een batig saldo van 297,20 frank over. Aan supporters dus geen gebrek en overhouden aan een reis, het kon allemaal in die tijd. Dat is nu wel even anders.

 Op 2 september 1934 werd het monument van koning Albert I in de hall van het stadhuis ingehuldigd. De Gilde stapte mee op in optocht.

Op 30 september 1934 stapte de Gilde op naar Stayen (niet het voetbalplein), het goed van haar ondervoorzitter Dhr. Blavier waar ze door hem was uitgenodigd. Er werd gefeest in een lekker herfstzonnetje, zoals "Het Belang van Limburg" in zijn editie van 3 oktober van dat jaar schreef.

 

 

Rerum novarumstoet.

De jaarlijkse rerum novarumstoet werd opgeluisterd door de Gilde hier vanuit de Stapelstraat de markt opstappend. Het enige uniform was blijkbaar een strooien hoed, erg populair in de vroegere zomers.

Festival.

Het festival van 8 juli 1934 moet een serieuze bedoening zijn geweest. Een stoet vertrok aan het monument der gesneuvelden alwaar de Koninklijke Harmonie, de Vlaamse harmonie en de Gilde respectievelijk het Vaderlands Lied, de Vlaamse Leeuw en Naar Wijd en Zijd speelden. Op de buitenwijken werden kiosken opgericht door de cafébazen alwaar dan concerten werden gegeven door diverse maatschappijen. We willen U de lijst van deelnemende maatschappijen niet onthouden. Het waren : Halen, Groot-Gelmen, Brustem, Bevingen, Alken, Rummen, Aalst, Nieuwerkerken, Mielen-boven-Aalst, Halle-Booienhoven, Koninklijke Harmonie St-Truiden, Vlaamse harmonie St-Truiden. Er hadden er dus 12 van de 20 de uitnodiging aanvaard, wat nog een respectabel aantal mag genoemd worden. Verder citeren we nog : 4000 fr. zal onder hen worden afgelot. Daarbij wordt aan de fanfare van Rummen (70 man sterk) gevraagd het sluitingsconcert op de Groentenmarkt te willen geven om 8.30 uur, waarvoor hun een speciale vergoeding van 100 fr. wordt toegestaan. Ook aan de verstkomende maatschappij wordt een prijs van 100 fr. toegekend evenals aan deze die 't sterkst is in aantal muzikanten. Daarenboven zullen 4 prijzen van 25 fr. tusschen de muziekbestuurders worden afgelot. Aan iedere maatschappij zal door een afgevaardigde van het bestuur een herinneringsmedaille worden aangeboden. Hierbij verbleken onze huidige muziekfeesten waarbij men ocharme nog geen vijf maatschappijen kan vinden die bereid zijn er aan deel te nemen.

Toneel.

Dinsdag 21 februari 1939 nodigde de Gilde uit voor een toneelvoorstelling van K.V.T. groep Pol Stas. Werd opgevoerd "t Lammeken" een vrolijk blijspel in 3 bedrijven van Jaak Ballings. Deze voorstelling ging door in zaal "Palace" Inkom was 10, 7,5 en 5 frank. Secretaris en schatbewaarder hadden er veel voor over om de voorstelling te doen lukken want ze waren met een stootkar overal meubelen gaan bedelen en terugbrengen na gebruik. Het was de bedoeling de povere kastoestand wat bij te werken. Het deficiet werd omgezet in een overschot van 780 frank.

Film en cabaret.

Film en cabaret waren in die tijd erg populair. Geen wonder dus dat succes zo goed als gegarandeerd was. De artiesten waren wel duur maar de inkomsten waren navenant. Een daarvan was de gekende groep van Renaat Grassin uit Brussel, na de oorlog beter gekend als het "Ketje". Deze kostte 2.000 frank en dat was veel, vooral als men bedenkt dat een tekort van 7.400 frank diende weggewerkt. De opvoering ging door in zaal Palace op 27 maart 1940. Kaarten aan 10, 7.50 en 5 frank. Gratis voor spelende leden en ereleden. Hoeveel betalende plaatsen bleven er dan nog over denken we zo. De laatste filmavond gaf een deficiet van 24,90 fr maar het cabaret bracht 4.609,40 fr op. Er waren 1.100 toeschouwers.

In volle oorlogsperiode, 16 november 1941,  richtte men een bonte avond in met Timmy BAL, een Nederlandse radiovedette. De zaal zat bomvol en ondanks een niet bevredigend optreden bracht de zaak 4.000 fr in de kas. Financieel dus wel bevredigend.

Ook in 1942 waren cabaret, toneel en operette de hoofdactiviteiten. Ze brachten wat geld in het laadje en de mensen waren blij even hun dagelijkse zorgen te kunnen vergeten. Geen wonder dat de zalen telkens uitverkocht waren. Af en toe kon de Gilde zich ook nog even laten horen en bewijzen dat hun instrumenten niet ...ingeroest waren.

 

In de tweede helft van 1943 plande men nog vijf feestavonden doch helaas voor geen enkele kreeg men toelating van de bezetter. Een kunstconcert kon wel doorgaan in zaal Palace op woensdag 8 december 1943. Men vreesde echter voor een schamele opkomst want er werd zelfs aan het bisdom gevraagd de priesters toe te laten het concert bij te wonen. Al boter aan de galg want in het jaarverslag van januari 1944 wordt er geklaagd over de slechte opkomst. Toch enigszins begrijpelijk gezien de toestand denken we zo.

Stille tijd.

Eens het zomerseizoen voorbij en bij de eerste vriesnachten hielden de buitenactiviteiten op en werd het stille tijd in de Gilde. Dat is trouwens nu niet anders, doch alleen voor wat de buitenactiviteiten betreft. In het jaar 1904  moet het wel heel stil geweest zijn, dat maken we op uit de kroniek van Jef Belet : Het was een zeer barre en lange winter met maanden hopen sneeuw en vorst. Moeilijkheden met verwarming door schaarse kolenaanvoer, stilliggen van alle werken en armoede. Meermaals konden daardoor niet eens de repetities worden gehouden. De Commissie beperkte zich tot af en toe een samenkomst bij een der leden omdat er toch geen vooruitzichten waren. Het duurde tot einde april 1905 eer het gewone leven weer hernam.

 

 

Zo is het nu.

Zoals alles in de moderne wereld zich heeft aangepast aan de tijd, heeft ook De Gilde dit gedaan. Dingen die vroeger gebeurden zouden nu niet meer kunnen, ook in de muziek niet. Probeer maar eens in het donker met als enige verlichting een paar petroleumlantarens een optocht te organiseren in volle stad zoals dat vroeger gebeurde.

 

Tegenwoordig bestaat een muzikaal jaar uit volgende evenementen :

Lenteconcert.

Het hoogtepunt van alle activiteit is ongetwijfeld het jaarlijks lenteconcert. Hier kan er zeker al sprake zijn van een traditie. Inderdaad het eerste concert onder deze vorm werd georganiseerd in 1973. Deze concerten hadden steeds plaats in het cultureel centrum "De Bogaard" in onze stad, dit met een onderbreking van enkele jaren (1990 tot en met 1997). Tijdens deze periode werden de lenteconcerten gehouden op diverse locaties zoals de St Augustinuszaal in Nieuw Sint-Truiden, de zaal van de St Aloysiusschool in Zepperen. Vooral in het begin van deze periode was ons eigen zaaltje de plaats van optreden. Deze oplossing was zeker niet de ideale, gezien het prestige dat van onze concerten in het C.C. uitging volledig teloor ging. Een lichte achteruitgang op muzikaal gebied dwong ons echter tot deze beslissing.

Gelukkig kwam er in 1998 een kentering ten goede zodat we in dit jaar onze plaats in het C.C. terug konden innemen.

Het bestuur was er zich tevens van bewust geworden dat een avondvullend muzikaal programma brengen niet meer mogelijk was, ook al omdat het hedendaagse publiek veeleisender is geworden.

Vandaar dat werd geopteerd voor een nieuw concept waarbij een lenteconcert steeds rond een bepaald thema wordt georganiseerd met telkens een gastoptreden van een vereniging die dit thema ondersteunt.Zo hadden we in 1998 onze "MUSIC AND DANCE" waar we een beroep deden op de befaamde dansgroep van Siegfried Cobaro.

In 1999 hadden we als motto "MUSIC AND FILM". De video en cineclub Renovat verleende hier zijn vrijblijvende medewerking die bestond in het life projecteren van het concert op een boven het podium bevestigd scherm.

Het jaar 2000 is tot hiertoe een hoogtepunt gebleken met een gastoptreden van Dhr minister van staat Willy Claes We hadden ongeveer 300 toehoorders wat zeker als een record mag beschouwd worden.

Voor het concert van het jaar 2001 hebben we beroep gedaan op het percussie-ensemble van Carlo Willems en Patrick De Smet. Carlo is zijn muzikale loopbaan als "little drummerboy" begonnen in onze vereniging en dat willen we graag geweten hebben. Enig chauvinisme is hier dan ook op zijn plaats.

 

In 2002 hielden we een benefietconcert ten voordele van SIMILES. Dit is een vereniging die zich inzet voor de mentaal minder bedeelde medemens. De resultaten bleven onder onze verwachtingen. De hoop op een volle zaal bleek helaas ijdele hoop.

Muziekfeesten.

Zoals reeds aangehaald in de intro van deze site heeft de vereniging geen of nauwelijks inkomsten uit prestaties, de geldelijke ondersteuning van stadsbestuur en sponsors niet meegerekend. Deze is echter onvoldoende om de werkingskosten te kunnen dekken. Vandaar dat we allerhande activiteiten inrichten om de kas te spijzen, zoals daar zijn barbecues, restaurantdagen, muziekfeesten, kaas en wijnavonden, tombola's, kienavonden. Ooit werd er zelfs een rommelmarkt ingericht in onze lokalen. Een van dezen, de muziekfeesten, is een evenement waarbij op basis van wederprestatie een vijftal muziekverenigingen uit de streek worden uitgenodigd om beurtelings een concert te geven van ongeveer één uur. Tijdens deze concerten wordt er doorlopend geconsumeerd wat soms nogal storend kan werken, zowel voor muzikanten als voor de toehoorders. Gezien de inkomsten hier primeren moet men dus geen hoogstaand muzikaal gebeuren verwachten, tot spijt van de echte liefhebber van de blaasmuziek. Deze laat het dan ook afweten en zijn het meestal de deelnemende korpsen en hun eventuele familie die het merendeel van het publiek uitmaken. Hier zien we St Christina uit Brustem aan het werk.

Spaghettinamiddag.

Zoals reeds gezegd in vorige rubriek is het vet van de soep wat betreft de muziekfeesten. Zondagmiddag van de 6de april 2003 hadden we uitgekozen om eens iets anders te proberen. Dat anders was een namiddag onder het motto "Spaghetti-eten bij de Gilde". We hadden 109 inschrijvingen wat zeker niet slecht was voor de eerste keer.

Andere activiteiten.

Het mag duidelijk zijn dat de hiervoor genoemde prestaties niet de enige zijn die de harmonie brengt. Een blik op de activiteitenpagina van de Gilde geeft U een indruk van hetgeen er gepresteerd wordt gedurende een muzikaal seizoen. Het ene is al wat drukker dan het andere. Zo zijn er zelfs jaren geweest dat we ongeveer gemiddeld om de twee weken in het gareel liepen, zij het om ergens een concert of een uitstap te verzorgen, zij het om een restaurantdag in te richten. Ook een traditioneel jaarlijks terugkerende prestatie zijn de processies van St Gangulfus rond half mei en de sacramentsprocessie van de hoofdkerk in de loop van de maand mei of juni. Deze laatste is helaas ook ter ziele gegaan ingevolge een totaal gebrek aan belangstelling. De laatste rondgang dateert van het jaar 2005. De laatste jaren is daar de processie van Engelmanshoven bijgekomen de laatste zondag van juni. Dit om de zes jaar.

Heden, we schrijven jaar 2014, stapt er nergens nog een processie op en hebben we deze activiteiten van onze lijst geschrapt. Ja de tijden veranderen. Hiernaast de Gilde in de processie van Sint Gangulfus.