In het jaar 1905 is er sprake van enige malaise want men heeft dat jaar maar drie keer vergaderd, 8 september, 15 september en 7 november wat veel te weinig is om de zaken op een correcte manier af te handelen. De jaren 1906 en 1907 waren op dat vlak niet veel beter. De directeur had het zelfs nodig geacht een brief te laten drukken om uit te delen aan de leden, muzikanten inbegrepen want dit had natuurlijk ook zijn weerslag op de spelende leden. In 1908 barstte dan de bom. (zie pagina "Dieptepunten")

Bij de inleiding had ik reeds gemeld dat het bestuur een selecte kring van hooggeplaatste personen was en dit zo zou blijven tot na de eerste wereldoorlog. We zijn nu zo ver. Het is november 1918 en de wereld likt zijn wonden. De roes van de inhaling der dappere frontsoldaten was voorbij en het is alsof men ontwaakt uit zijn dromen en in een gans andere wereld is terecht gekomen. Niets is nog zoals te voren. Het eerste verslag dat we tegenkomen is dit van november 1918 (dag is niet vermeld). Dhr Noben dient zijn ontslag in als directeur om gezondheidsredenen en de muzikanten kiezen Mr Frans Deblan als tweede bestuurder. vervolgens hebben de muzikanten een nieuwe commissie gekozen waarin we nog een paar namen van voorheen terugvinden. De rest zijn nieuwe leden, gewone mensen die zich nu realiseerden dat ze even goed leidende functies konden uitoefenen. Voorzitter wordt Mr Joseph Govaerts, Mr Frans Leenen, ondervoorzitter. Secretaris en schatbewaarder wordt Mr Frans Philips, de enige oudgediende met functie.

De volledige naamlijst van de commissieleden : Joseph Govaerts, handelaar - Frans Leenen, uitgever van "De Tram" - Frans Philips, notarisklerk - Joseph Knapen - Joseph Vijgen - Auguste Massa - Henri Lycops - Anatole Van Assche - Louis Vandenborne - Frans Willems. Deze laatste vier als muzikant. De directeur Thomas Noben maakt van rechtswege deel uit van de commissie. Er worden eveneens nieuwe reglementen opgesteld die nog voor verandering vatbaar zijn ...en dat later, na vervollediging zal geboekt worden.

In 1921 wordt een gedeeltelijke vernieuwing doorgevoerd in de commissie. Ze bestaat dan uit volgende leden : Frans Claes, erevoorzitter - Joseph Govaerts, voorzitter - Frans Leenen, ondervoorzitter - Anatole Van Assche, bestuurder - Frans Philips, secretaris en schatbewaarder  - Michel Van Slype - Joseph Vijgen  - Emiel Van den Hauwe -  Henri Lycops -  Alexander Nicolai -  Jean Mathijs -  Hubert Mathijs -  Gustave Herbots, commissieleden.

Op 28 mei 1928 overlijdt Frans Philips, laatste der medestichters, en wordt opgevolgd door Pierre Coninckx als secretaris-schat- bewaarder. Vanaf 1918 is er nergens nog een spoor van de voorzitter Bernard Quintens. De regelmatige verslagen die we pas terug zien verschijnen worden getekend door proost Preud'homme want de voorzitter die na de  oorlog werd verkozen, Joseph Govaerts, heeft tot aan zijn overlijden op 16 oktober 1931 nooit de vergaderingen bijgewoond. De muzikanten deden hun beklag over het lamentabele bestuur en op 12 december 1932 werd de knoop doorgehakt. Na herschikking zag het bestuur er als volgt uit : Voorzitter : Michel Van Slype - Ondervoorzitter : Blavier. Secretaris-schatbewaarder was sinds juli 1931 Clement Meeuwissen. Bestuurder was Hubert Mathijs en op zijn vraag werd er een onderbestuurder aangeteld in de persoon van Robert Beckers.

Wij zijn 15 mei 1935. Er wordt de bestuursleden op gewezen dat de vorige vergadering niet kon doorgaan gezien er 10 afwezigen waren. Er wordt deze heren gewezen op hun verbintenis om regelmatig de vergaderingen en uitstappen bij te wonen. Ook zou er af en toe eens een bestuurslid de repetitie moeten bijwonen, zo zou men meer voeling krijgen met de muzikanten. Men heeft tevens de intentie een tamboerkorps en trompetterkorps op te richten. Iedereen belooft beterschap. Ook hier herhaalt de geschiedenis zich.

Wij schrijven jaar 1938. Er is enkel een samenvattend verslag over het lopende jaar. We lezen er het volgende :Na een betrekkelijk lange periode van inzinking, die misschien wel fataal voorkomt in elke maatschappij na het bereiken van een toppunt van bloei, werd een zeer prijzenswaardige poging gedaan door den Heer Meeuwissen Clement om weer leven in de K.H. der Gilde te brengen. Het bestuur wordt herschikt en ziet er nu als volgt uit : Van Slype Michel: voorzitter, Blavier Emile: ondervoorzitter, Belet Jozef: secretaris, Jef Groffi: schatbewaarder, verder de heren: Coenen Henri, de Marneffe Abdon, Knapen Herman, Radoux Lambert, Raskin Jos, Stultjens Edgard, Meuwissen Clement: directeur, Lindekens Henri, Jacques Antoine, Preal Robert, Lycops Henri, Noben Jef.

In het jaar 1939 worden er standregelen en een huishoudelijk reglement opgesteld. Dit laatste wordt op 6 juni door 9 bestuursleden ondertekend.

Het voltallig bestuur zoals het er uit zag op 29 november 1941 (algemene vergadering)

Tijdens het cruciale oorlogsjaar 1943 waarin de eerste tekenen van ommekeer zich begonnen te manifesteren, bleven sommige bestuursleden verscheidene keren afwezig op de vergaderingen. Men was echter vol begrip voor deze situatie en deze mensen werd zelfs de toelating gegeven afwezig te zijn op de vergaderingen tot na de oorlog. Daarna zouden ze met open armen terug opgenomen worden in het bestuur. Dit was tegen de eigen reglementen. Er moest dus wel een speciale reden voor zijn geweest. Die is uiteraard niet vermeld maar nu zijn we er bijna zeker van dat deze mensen toegetreden waren tot het verzet. Dit begon zich immers vanaf 1943 alsmeer te manifesteren.

Het bestuur begin 1944

Tijdens de algemene vergadering van de muzikanten (25 juni 1895) worden de afgevaardigden voor de "Volksbond" gekozen. Het zijn de Heren Moulckers, Quintens en Beckers. Hier duikt een nieuw gegeven op, de volksbond.  Waarschijnlijk is dit een voorloper van de huidige cultuurraad. De ereleden kozen de Heren Constant Vandenhove en Jacobus De Bruyne als vertegenwoordigers in de volksbond (vergadering van 30 juni 1895).

De twee plaatsen die nu vrij kwamen bij de commissarissen werden ingenomen door de Heren Paul Cartuyvels en Hubert Goffin beiden advocaat. Een nieuw lid wordt toegevoegd (vergadering van 16 juli 1895) gekozen uit de muzikanten. Bij stemming wordt de Heer Frans Van Assche aangeduid.

Tijdens deze vergadering vraagt de Heer Moulckers zijn ontslag als directeur en dit ingevolge ziekte. Uit voorgaande weten we dat hij reeds beurtelings werd vervangen door de Heren Philips en Serrure. Zijn opvolger wordt de Heer Thomas Noben, muziekleraar in het seminarie, ...en dat dezen uitmuntenden en zoo gunstig gekenden muziekleeraar welwillend zich met de directie zal belasten. Deze blijde tijding werd dan ook met handgeklap ontvangen. De Heer Moulckers kreeg de titel van eredirecteur. Tijdens de eerste repetitie van 20 juli 1895 werd de nieuwe directeur door de muzikanten onthaald met het spelen van eenen blijde Brabançonne. Ja, het waren andere tijden.

Op 29 september 1899 vraagt directeur Noben hem tijdelijk te vervangen en dit om gezondsheidsredenen (zwakheid der oogen).Er wordt overeengekomen dat Dhr Frans Pypops hem tijdelijk zal vervangen. Noben beloofd terug te keren zodra dit mogelijk is. Frans Pypops krijgt de functie van onderdirecteur.

Op 12 juni 1900 beslist de commissie dat Mr Pypops definitief wordt aangesteld en dat hij bovendien een gratificatie zal ontvangen van 100 frank. De voorzitter krijgt opdracht Mr Noben te verzoeken het eredirecteursschap te willen aanvaarden

...terwijl hij door eene oogziekte belet is de directie te ernemen. (sic)

Mr Pypops is directeur gebleven tot aan het einde van de eerste wereldoorlog. Toen is hij opgevolgd door Mr Frans DeBlan. Hij moet zijn taak ter harte hebben genomen want in 1919 vierden de muzikanten hem en als blijk van genegenheid ontving hij tijdens een een loftoespraak door het jongste lid van de Gilde een dirigeerstok.

In 1920 kan Mr Deblan niet langer het directeursschap waarnemen omwille van ziekte en wordt opgevolgd door Mr. Anatole Van Assche, commissielid. Onder zijn ...zorgvolle ijver groeide en bloeide de maatschappij. Deze bloei duurde echter niet lang want in 1928 neemt Anatole Van Assche om persoonlijke redenen ontslag en wordt opgevolgd door Hubert Mathijs. Oorzaak was een nieuw dieptepunt in de groep. Na mathijs en Clement Meeuwissen was het Robert Preal die de stok ter hand nam. Robert Preal is een naam die ver buiten St-Truiden gekend was als muzikant. Zijn naam werd meerdere malen vermeld op studio Hasselt zoals de regionale omroep Limburg toen heette.

Tijdens de vergadering van 23 februari 1898 besluit men twee nieuwe leden aan te stellen : Eerwaarde Heer De Nys rector der EE.PP. Redemtoristen, en den Heer Joseph Rietjens, apotheker. Men beslist ook dat de EP aangenomen wordt zonder stemming en dat Dhr Rietjens een geheime stemming moet ondergaan. Gelukkig voor hem krijgt hij 5 stemmen voor, een tegen en 2 onthoudingen.

In die tijd had men eigenaardige opvattingen over democratie. Het is dan ook meer dan een eeuw geleden.

Chronologische tabel van voorzitters, secretarissen en schatbewaarders.