Markante personen in de vereniging.
De Gilde heeft in de loop van haar geschiedenis enkele gerenommeerde persoonlijkheden gekend.
Alfons Nicolaï.
Een daarvan was de Heer Alfons Nicolaï.
Alfons werd geboren te St-Truiden op 1 juli 1889 en overleed te Hasselt in mei 1971. Alfons Nicolaï was samen met zijn broer Alexander lid van de Koninklijke Harmonie der Gilde Sint-Truiden en bespeelde al vroeg meerdere blaasinstrumenten. In een lijst opgesteld door het bestuur tijdens de vergadering van 10 oktober 1915 worden de broers Alexander en Alfons vermeld met als adres enkel Schuurhoven.
In 1918 werd hij als gevangene meegevoerd naar Duitsland. Tijdens zijn gevangenschap ontmoette hij diverse muziekdocenten en hij kreeg van hen zijn eerste lessen harmonie en contrapunt. Hij verbleef er acht maanden. Na zijn terugkomst in Sint Truiden werd hij door de dirigent van de harmonie Anatole van Assche verder opgeleid.
Toen schreef hij ook zijn eerste compositie voor harmonieorkest Terug uit ballingschap, een ouverture.
In 1926 verhuisde hij naar Hasselt en werd daar lid van de Alexis Pierlozkring. Voor deze kunstkring heeft hij veel gecomponeerd.
Naast deze werkzaamheden was hij dirigent van de muziekgezelschap in Bree en de Koninklijke Fanfare Sint Dionysius Opoeteren alsook van de Koninklijke Fanfare Sint-Aloysius Alken (1932-1940).
In de jaren '30 kwam Alfons Nicolaï in contact met enkele toneelschrijvers, zo vond hij goede operetteteksten. Hij componeerde rond twintig operettes, meestal op tekst van de oud-Truidenaar Arie Entbroukx. Hij bewerkte het lied van Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen van L. de Vocht voor harmonieorkest.
Werken voor fanfare en harmonie zijn : De Boerenkrijg, Gildemarsch, (wordt nog steeds door de harmonie gespeeld) Het lustig wijfje, fantasie, Limburgse Taferelen, Pinguinsparade, Terug uit ballingschap, ouverture, Europa, Virga Jesse, Ave Virgo Pauperum, Campina, processiemarsen.
Carlo Willems.
Carlo is een product van de huidige generatie. Hij begon zijn loopbaan als muzikant bij de Gilde als trommelaar in het trommelkorps dat toen onder leiding stond van tamboer-majoor Geo Schelfhout. Zijn eerste slagen leerde hij van medelid Jozef Vandevoort.
Na de plaatselijke muziekacademie doorlopen te hebben startte zijn muzikale leven aan het Lemmens-instituut te Leuven, waar hij diverse eerste prijzen in de wacht sleepte, zoals Notenleer, Harmonie, Percussie en Kamermuziek. Hij won de Tenuto-wedstrijd in 1985, en de Prijs Kamermuziek van het Festival Van Vlaanderen in 1989.
Momenteel is hij docent percussie aan het Lemmensinstituut en aan het Antwerpse conservatorium, en geeft hij regelmatig masterclasses.
Naast zijn activiteiten als componist, is Carlo Willems vooral gekend als een kameleontische slagwerkvirtuoos, die zich thuis voelt in zeer diverse werelden.
Als solist speelde hij met het Vlaams Radio Orkest, Collegium Instrumentale Brugense, Il Novecento, I Fiamminghi, het Walter Boeykens Ensemble, Prometheus Ensemble en vele anderen.
Naast deze reeds indrukwekkende erelijst in de klassieke muziek, is hij ook actief lid van het Willy Claes kwartet en het Duo Melo Ritmo
Baron Edmond Whettnall.
Zoals U kon lezen in het verslag van de tweede vergadering werd baron Edmond Whettnall gevraagd en aangesteld als erevoorzitter. Wie was deze edelman?
Edmond Charles Toussaint Marie Whettnall zoals hij voluit heette is geboren in Luik op 1 november 1843 als zoon van een rijke engelse industrieel, baron Charles Whettnall. Zijn moeder was Anne Francoise Antoinette Travers. Vader Charles Whettnall was naar Luik gekomen in navolging van zijn landgenoot William Cockerill om hier naam te maken in de kolen en staalindustrie. Om zijn verdienste te belonen werd hem de erfelijke titel van baron toegekend in 1851.
Zoon Edmond was gehuwd met gravin Nathalie Marie d'Oultremont in het jaar 1866. De familie vestigde zich in het kasteel van Nieuwenhoven. Ze kregen twee dochters, Mathilde (+ Zelem 1901) en Charlotte (+ Melveren 1903).
Hij was senator en woonde tijdens deze periode in Ukkel (Brussel).
Edmond Whetnall is overleden op 28 maart 1913. Hij werd begraven in de parochie Melveren op dinsdag 1 april. Uit een krantenknipsel van toen vernemen we dat er enorm veel volk was. Om 11 uur kwam het stoffelijk overschot per trein toe aan de halte van de Bornedries te Melveren. Van daar uit ging het stoetsgewijs onder het spelen van treurmarsen door de Gilde richting kerk. Baron Whettnall werd bijgezet in de familie graf kelder te Melveren.