Identiteitskaart                                                                                                         Trouwboekje

Slechts weinigen zullen het nog weten, maar de eerste twee fruitreuzen, de kraker en de kernielse werden bedacht en gemaakt door de Gilde in het jaar 1949 zoals hun trouwboekje vermeld. Kraker en Kernielse zijn of waren kersensoorten. Later, in het jaar 1951, zijn er nog twee bijgekomen, de bigaro en het kapusientje, eveneens kersensoorten.

Ondertussen is het assortiment uitgebreid met aardbeien- appelen- en perenreuzen, doch deze zijn niet het initiatief van onze vereniging.

Zitting der Commissie van de leden der Harmonie der Gilde welke stemrecht hebben op 28 Maart 1900. Ingevolge den omzendbrief dato 15 Maart 1900 van den Bond der Katholieke Vereeniging, wordt er overgegaan tot benoeming van eenen afgevaardigden om de Maatschappij te vertegenwoordigen bij den poll waarin er zal overgegaan worden tot uitroeping der kandidaten voor de Kamer en het Senaat. (sic)
De Heer docter Quintens, voorzitter, wordt als afgevaardigden aangesteld.
Hij zal geen gebiedend mandaat hebben.
Bericht dezer beslissing is bij brief in datum van 29 maart 1900 aan den Heer Paul Cartuyvels, geheimschrijver van gezegden Bond gezonden.

In die tijd verliepen de verkiezingen anders dan nu. Er was nog geen algemeen stemrecht en alleen de mannen die geselecteerd werden op basis van hun opleiding (docters advokaten enz) waren gemachtigd om hun stem uit te brengen. De katholieke partij vroeg te dien einde aan katholiek geinspireerde verenigingen, zoals de Gilde er in die tijd een was, een afgevaardigde aan te duiden om de kandidaten te kiezen die op de lijst voor de poll (verkiezingen) zouden komen te staan.
Op 20 april ontvangt men een schrijven om dit nog eens over te doen voor de provinciale verkiezingen van 3 juni. Notaris Willems wordt hier als afgevaardigde bij de poll aangeduid. De Gilde moet hier ook kandidaten aanduiden voor de provincieraad. De Heren Hubert De Creeft, Louis Nagels, Vanmarsenille, Quintens en Jadoul verlengen hun mandaat. Ridder Armand de Menten de Horne geeft zijn ontslag. De volgende nieuwe personen stellen zich kandidaat : Ridder Albert de Menten de Horne, Hubert Goffin en advokaat Honlet.
In onze ogen lijkt dit een ingewikkeld systeem dat alles behalve democratisch te noemen is en waarschijnlijk aanleiding gaf tot dubieuze praktijken

Voor het eerst in de verslagen komen we hier de naam van de maatschappij "Cicindria" tegen. 
De Heer Voorzitter geeft kennis : dat er hem eene mondelingsche vraag is gedaan door eenen afgevaardigden van de Maatschappij "Cicindria" strekkende tot deelneming van de Harmonie der Gilde aan de feesten in te richten ter gelegenheid van de Sint-Michiels kermis; dat de "Cicindria" het antwoord der Commissie van onze Maatschappij niet heeft afgewacht om het feestprogramma te doen drukken en dat er op dit programma concerten zijn aangekondigd te geven door de Harmonie der Gilde.
De commissie beslist met geheime stemming:
Dat ingezien deze af te keuren handelwijze, de aangekondigde concerten niet zullen gegeven worden.
De heer voorzitter belast zich deze beslissing mondelings aan gezeiden afgevaardigden van de maatschappij "Cicindria" te doen kennen.

In het verslag van 22 januari 1904 komen we de maatschappij "Cicindria" opnieuw tegen. Hier wordt de deelname van de Gilde gevraagd voor de gemaskerde en ongemaskerde stoet dewelke zal doorgaan op 15 februari (verloren maandag) en onder denwelken eene omhaling zal plaats hebben ten voordeele van het "Werk der arme teringlijders" Het is omwille van dit laatste dat de Gilde besluit om deel te nemen maar dan ongemaskerd en ze de stoet mag openen aangezien ze deze verleden jaar gesloten heeft. Deze beslissing wordt aan de "Cicindria" overgemaakt eindigend met nog eens een waarschuwing : ...dat in het vervolg geene feesten, waaraan de deelneming van de Harmonie der Gilde verzocht wordt, zullen mogen aangekondigd worden, alvorens hierover overeengekomen te zijn.
"Cicindria" was hoogst waarschijnlijk een carnavals vereniging en dus voorloper van de huidige "Orde van de Commeduur"
Degene die beweert dat het er vroeger allemaal vriendelijker aan toe ging zal zijn mening dienen te herzien als hij dit leest.

Het viel op dat de maatschappij "Cecindria" telkens zij om medewerking vroeg met een of andere smoes werd afgescheept. Tijdens de zitting van 16 december 1904 besluit men volgend schrijven te richten tot genoemde maatschappij: Aan Mijnheer Paul Philips, voorzitter der Maatschappij "Cicindria" T/S
Heer Voorzitter
In antwoord op uwen brief van  15 den november ll. hebben wij de eer U te laten weten dat, de Harmoniemaatschappij der Gilde, eene oprecht katholieke maatschappij zijnde, zich in de onmogelijkheid bevindt hare hulp en haren steun te verlenen aan eene onzijdige maatschappij, wier werking alhoewel niet rechtstreeks dan toch onrechtstreeks nadeelig is aan de belangen der katholieke partij.
Aanvaard, Heer Voorzitter, de uitdrukking onzer hoogachting.
Voor de commissie : De Schrijver : Frans Philips              
        De Voorzitter : Bernard Quintens
Het lijkt ons nu absurd maar het bewijst nogmaals dat de politieke en godsdienstige tegenstellingen toen veel groter waren. Gelukkig is dit in deze tijd bijna ondenkbaar en terecht.
Nochtans, op 6 mei 1906 richt "Cicindria" een luchtbalfeest in ter ondersteuning van de slachtoffers der overstromingsramp in Belgie en wordt de Gilde weer gevraagd. En... de Gilde besluit een concert te geven op de kiosk van de Groenmarkt om 8 uur 's avonds ter afsluiting van de feestelijkheden van die dag. De commissie verrechtvaardigt haar deelname als volgt :
Aangezien het een zoo groot Liefdadigheidswerk geldt beslist de Commissie voor dezen keer af te wijken van hare beslissing van 16 december 1904 en het gevraagde concert te geven door de Harmonie der Gilde.
Of hoe solidariteit het hier toch haalt op idiologische tegenstellingen.

In 1921 krijgen we nog een sterk staaltje van onverdraagzaamheid.

De harmonie steeds getrouw aan haar katholiek programma, heeft geweigerd deel te nemen aan de inhaling van Mr. De Jongh als burgemeester der stad, omdat de uitnoodiging tot dezen optocht haar niet officieel gedaan wierd maar haar slechts toekwam vanwege een Comiteit samengesteld uit liberalen en weinige katholieken, aan wiens hoofd zich een liberale voorzitter bevond. Bij de overwinning der katholieken in de Senaat- en Kamerkiezing, alsmede in de herkiezing van den provincialen raad, trad de Harmonie dadelijk bij tot de triomphviering en deed de straten onzer stad dreunen onder het spelen van den "Vlaamschen Leeuw". Men had blijkbaar wel uit het oog verloren dat diezelfde burgemeester voortaan hun subsidie moest goedkeuren. Het jaar daarvoren waren deze pas opgetrokken naar 1000 frank.

Deze Gilde heeft onder haar bescherming twee Transvaalse officieren, Louw en Plokhoye uitgenodigd om over den wreeden oorlog in hun land te komen spreken ten voordeele der weduwen en wezen, slachtoffers van deze oorlog in hun dierbaar vaderland. 
Transvaal was een vroegere staat in het tegenwoordige Zuid-Afrika. Het betreft hier de fameuze boerenoorlog tegen de Engelse bezetter. De voordracht gaat door in het "Berchmanshuis".
De brief is getekend : De Hoofddeken : Jos Willems.

Deze tentoonstelling had plaats in 1907 en situeerde zich tussen het station en het park (inbegrepen). De huidige Prins Albrechtlaan is in feite een overblijfsel van deze tentoonstelling. In de verslagen is maar weinig terug te vinden over hun deelname. De commissie besliste wel deel te nemen aan een vlaggefeest op 8 september van dat jaar. Ze werd eveneens uitgenodigd om verscheidene concerten te geven. Men stelde wel de directeur en de voorzitter aan om te onderhandelen over de vergoeding maar of er ook gespeeld werd is niet vermeld. 

Daar de tentoonstelling van Brussel een sprekend bewijs is van zedelijke ontaarding wil het Bestuur de verantwoordelijkheid niet op zich nemen, de leden van de Gilde naar deze plaats te brengen. De Gilde zou niet naar de tentoonstelling gaan, doch 'n bezoek brengen aan het museum van Tervuren en de "Zoet-Waters" van Leuven. We schrijven 1935 en er is duidelijk nog een lange weg af te leggen.

Tijdens het Guldensporenconcert van 11 juli 1939 hebben franstalige legerofficieren met moto het concert verstoord en de toehoorders geintimideerd. Toen deze hen dreigde aan te vallen zijn ze gevlucht doch door de politie opgepakt op de Luikersteenweg. Na proces-verbaal te hebben opgesteld konden ze beschikken. De Gilde eist op zijn minst verontschuldigingen van de militairen. Het krantenbericht hieromtrent maakt de opmerking dat dergelijke incidenten niet bevorderlijk zijn voor de verzoening tussen leger en volk van het Vlaamsche land. Dergelijke incidenten zouden zich nog herhalen zodat men de toeristische dienst zelfs vroeg om de ordedienst te verscherpen. Uit de verslagen kan men het niet opmaken maar op politiek vlak zijn er op dat moment enorme spanningen en zeker tussen franstaligen en vlamingen. Er broeit wat en dat zal men een jaar later aan den lijve ondervinden. 

Op zondag 23 maart te 10 uur Torenuur, wordt een H Mis opgedragen namens de Gilde voor wijlen Mr Degreef. Torenuur is het normale uur. De bezetter had immers de tijd aangepast aan de Duitse tijd en die kon tot twee uur voorlopen, naargelang het seizoen, op onze normale tijd. Blijkbaar wilden de Truienaren hier niet van weten en lieten hun torenuurwerk lopen zoals het was.